Dün kızlarla film gecesi yaptık. Dondurmamızı aldık ve açtık bir film, kardeşimin önerisi üzerine.
Film 2004, Fransa-İsviçre ortak yapımı. Film 2. Dünya Savaşında yetim kalmış çocukların bulunduğu bir okulda geçiyor. Daha filmin başında aklınıza bir isim kazınıyor: Pepinot.
Sonbahar yaklaşıyor. Bu yaz fazlasıyla sıcak geçti. Şu bir kaç günlük serinleme çok iyi geldi. Bir kış çocuğu olarak yazı pek sevmem. Sonbahar geliyorsa buna hazırlıklı olmalıyız. Nasıl mı? Tabi ki de müzikle. Yeni bir eleman buldum. Sesi gayet güzel. Gözünüz kapalı dinleyebilirsiniz. Şuraya bir tane şarkısını iliştireyim:
Elemanın sert bakışlarına aldanmayın. Sesi oldukça soft :) Farklı olarak dinleyebildiğim tek kişi şu anda. Müzik keşfine çıkmam lazım
Seyahatname okumayı çok seviyorum. Gidemediğim yerleri, giden birinin ağzından dinlemek de güzel. Bu konuda üç kitap önericem.
Üçü de İhsan Süreyya Sırma'nın. Ah Endülüs'ü imzalatmak istiyordum. Ama Çin'le ilgili olan ve Sultan Abdülhamid'in İslam Birliği Siyaseti'ni imzalatabildim.
Çok müteessirim... Hain yeniçeriler Genç Osman'ı acımasızca katlettiler. Okuduğum kitapların ya da izlediğim dizi -filmlerin çok etkisinde kalıyorum. Bu da o kitaplardan biri.
Necip Fazıl'ın akıcı anlatımına hayranım. Her kitabını aralıksız bir solukta okutuyor. Yalnız hayırlı bir şekilde kurulan bu ocağın daha sonra nasılda vatan haini, eşkiya gibi davrandıklarını okudukça sinirlerim geriliyor. Kitap, yeniçeri ocağının kuruluşuyla başladı. Tüm padişah dönemlerindeki yeniçeri vukuatlarını anlatarak devam ediyor. Şu an IV. Murad kısmına geldim. Yalnız padişah olmak ne kadar zormuş. Halk olmak en rahatı.
Dinlediğim radyolardan bahsetmek istiyorum biraz. Uzun yıllardır
radyo dinliyorum. Bir işle uğraşırken bence en iyisi radyo açıp dinlemek.
Şarkılardan çok beğendiklerinizi not edip daha sonra indirebilirsiniz de.
Bugün 17 Ağustos. Tam 16 sene önce yaşadık büyük depremi. Çok şükür biz bir kayıp vermedik. Ama bir çok tanıdığım depremde akrabalarını kaybetmişti.
O yaz aşırı sıcaktı. Gecenin bir vakti evin sallanmasıyla uyandık. Ne olduğunu anlayamamıştım. Annem kız kardeşimi kucaklamıştı. 'Anne n'oluyo' dedim. 'Deprem oluyo,çabuk dışarı koş.' dedi. Depremin ne demek olduğunu bilmiyordum o yaşımda. Bu olayla öğrenmiş oldum. Kapıya doğru koştuk ama kapı sıkışmıştı. Ablam ağlamaya başlamıştı. Kapının dışında da kuzenlerim ve yengem niye çıkmıyorsunuz diye kapıyı açmaya çalışıyorlardı.
Düşündüm de bir Tolkien hayranı olarak biraz, Hobbit'ten konuşayım. Hobbit serisinin en sevdiğim soundtracki budur. Neil Finn hakkını vermiş Orta Dünya'nın. Diğerleri de başarılı. Ama beni filme en çok bağlayan bu oldu. Film serisi hakkında tabi bir sürü eleştiri yazabilirim buraya.
Ben de dayanamadım ve boyama kitabı aldım. Şu sıralar ağır işsiz olduğum için yapacak birşeyler arıyorum. Biraz Osmanlıca, Japonca çalışıyorum. Biraz kanaviçe işliyorum. Dizi izliyorum,kitap okuyorum ama günler çok uzun.
Esrarengiz Bahçe en güzeli. Bir de Renkler Sokağı var elimde. Renkler Sokağını internetten aldığım için içine bakamadım. Yapıların,sokak görüntülerinin olduğu bir şey sandım. Birincisi desenlerin kimisi büyükler için ama çocukça olan desenler de var. Ayrıca keçeli ya da tükenmez kalemi arkaya geçiriyor. Eğer kuru boya kullanacaksanız alabilirsiniz.
Esrarengiz bahçenin dışında Gizemli Orman da var. Önce ondan başlayın derim. Bu iki kitap daha eğlenceli geldi bana. Keçeli kalem kullanmanızı öneririm. Bir kalın uçlu bir de ince uçlusundan alın =) Boyadıkça vaaay be bunu ben mi yaptım diyorsunuz :D Boş vaktiniz yoksa bile,bu kitapları alınca olur merak etmeyin.
Dün kız kardeşimle bir farlılık yapıp Uygur restorantına gittik. Kardeşim de bu yeri, Doğu Türkistan'lı arkadaşı vasıtasıyla öğrenmiş. Yerin adı Akyol Restorant. Fatih'te İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi'nin hemen arka sokağında. Turuncu tabelasıyla hemen fark edebilirsiniz.
İçeri girdiğimizde insanlar yüzlerini bize çevirdiler. Neden mi? Çünkü iki koca gözlü olarak,çekiklerin arasında turist gibi kaldık. Müşterilerin çoğu Türkistanlı.
İlk olarak size çay ikram ediliyor. Bu şekilde bardaklardan. Çayda yasemin kokusu var sanki.
Çoook önceden,daha ilkokula bile gitmeden önce, annemler bi japon dizisi izlerlerdi. Biraz biraz hatırlıyorum. Diziyle duygulanıp ağlarlardı. O zamanlar özel bir tv kanalında Türkçe dublajlı olarak yayımlanırdı.
Neyse bu dizinin adı Oshin. Ben de izleyeyim bir dedim. Youtube'da İngilizce altyazılı olarak var. 13-15'er dakikalık bölümleri. Yaklaşık 300 bölüm var sanırım.
İran'ın Pavarotti'si, Shahram Nazeri. 1951'de İran- Kirmanşah' da doğmuş. İran'lı Kürt sanatçının müziği sufi tarzında. Mevlana'nın şiirlerini de bestelemiş.
Bizim ülkemizde maalesef şu anda çok kaliteli diyebileceğimiz bir sanatçı mevcud değil. Oysaki musıkiyi ne güzel sürdürmüştük. Dile olan saygımız (osmanlıca)'la birlikte müziğimizi de kaybettik. Oysaki İran bu konuda bizden ileride. Tebrik ediyorum kendilerini. Müzikleri kaliteli. Bıktırmayan tarzda. Uzun uzun dinleyebilirsiniz.
Bu denli içten söylenen bu sufi şarkıyı anlayabilmeyi çok isterdim. Bir kısmının çevirisini şöyle iliştireyim:
Bir ay önce izlediğim bir filmden bahsetmek istiyorum. Film 2003 yılı, Güney Kore yapımı. Yönetmenliğini Jae Young Kwak yapmış. Başrolde Son Ye Jin var. Bu ablamızın daha önce 'A Moment To Remember' isimli filmini izlemiştim. Bu filmde de oyunculuğu göz dolduruyor.
Filmin konusu adı gibi klasik. Bir kızın, annesi ve babasının aşkını anlatıyor. Hikaye, başroldeki kızımızın babasına ait hatıratı okuması üzerinden anlatılıyor. Ancak bazı sahneleri var ki; sizin tatlı kahkahalar atmanızı sağlıyor. Başroldeki çocuğun saf,çekingen halleri kendini sevdirmeye yetiyor.
Filmin müzikleri son derece başarılı. İlk olarak size tanıdık gelecek, 'bunu bir yerde duymuştum' dedirtecek müzik, Pachelbel'in Canon In D Major'u. Diğer müziklerde buna uygun olarak düzenlenmiş gibi. Pachelbel'in bu müziğini bilmemi sağlayan kişi ise fakültedeki teknik çizim hocam. Her derse iki ya da üç albüm getirirdi. Bu konudan daha sonra bahsedeceğim =)
Neyse, bu filmi izlemenizi kesinlikle tavsiye ederim. İnsanı sıkmadan izletiyor. Sizin de beğeneceğinize eminim.
