Merhabalar
Bu aralar çok sık yazamıyorum. Yazacak konu bulamadığımdan değil. Son zamanlarda dünyada çok da güzel şeyler olmadığını hepimiz görüyoruz. Bunca insanın öldürülmesi insanı fazlasıyla etkiliyor, öfkelendiriyor...
Geçen günlerde okuduğum bu kitapta savaş zamanında yazılmış şiirleri içeriyor. 1982 yılında israilin Beyrut'u işgali sonrasında yazılmış şiirler.
Kısa bir sürede okuyup bitirebileceğiniz bir kitap.Tabi etkisi uzun sürüyor. Kitaptan bir kısmı alıntılamak istiyorum.
Atlar yaklaşıp durdu ve bize kıyıdan seslendiler: hey ikiniz size zararımız dokunmayacak! Yüzmeyi sürdürdüm, henüz bir çocuk olan kardeşim de benimle yüzüyordu. Yüreğine güç vermek için ona seslendim. Beni duymadı, onların sözlerine kanmıştı, çünkü boğulmaktan korkuyordu. Ben Fırat'ı geçerken o aceleyle onlara doğru gitti. Kardeşime onu kurtaracaklarını söylediler ve kardeşim kendini onların ellerine bıraktı. Sonra gözlerimin önünde, kardeşimin boynunu vurdular, başını vücudundan ayırdılar... Sadece on üç yaşında bir çocuktu o. Sonra öyle hızlı koştum ki bana uçuyormuşum gibi geldi, oysa ayaklarım yerdeydi.
Bu kısımdan sonra şair şiirine geçiyor. Kitabın tercümanı Kemal Kahraman. Kitap için şiirleri seçilmiş şairler Suriye,Filistin ve Iraklı. Ve hepside Beyrut'ta yaşamış şairler. Daha o zamanlar bunları yazan şairler,şu anki Bağdat'ı, Şam'ı, Halep'i, Gazze'yi görselerdi neler yazarlardı kim bilir?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder